Aanvankelijk liet van Genk zich daarbij inspireren door de Belgische gewoonte om gevels te pleisteren en te beschilderen in zachte kleuren. Het gaf aan het straatbeeld een deftige en rustgevende eenvormigheid. Voorbeelden hiervan zijn te vinden in de Stationsstraat, waar hij veel panden ontwierp.
Toen later in de eeuw de neorenaissance terrein won, die juist verre van rustgevend en eenvormig was, betoonde Van Genk zich een enthousiaste bekeerling. Zonder schroom tekende hij voortaan eclectische, bijna sprookjesachtige gebouwen met een overdaad aan details: speklagen, metselmozaïeken, torentjes, erkers en balkons.
Met zijn grote winkelruiten en zijn reusachtige verhoudingen staat Mariahoek het symbool voor de manier waarop de burgerij in de belle epoque de wereld tegemoet trad. Het staat namelijk op de hoek van de Steenbergestraat en de Lievevrouwestraat, een buitengewoon gevoelige plek tegenover het Markiezenhof. Kennelijk durfde Van Genk die uitdaging wel aan.
Bronnen
Van Oudheusden, J., Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014.
Dit artikel is een bewerking van een tekst uit J. Van Oudheusden, Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014, 207.