"Ik heb nog een leuke herinnering aan Anton van Duinkerken. Het zal (gok ik) 1966 zijn geweest toen mijn moeder en ik naar de Openbare Leeszaal in Nijmegen (Prof. Molkenboerstraat) gingen. Van Duinkerken was blijkbaar bekend met de familie van mijn moeder, want hij begroette haar met 'Dag mevrouw Bruens (haar meisjesnaam).' 'Peter wil later Nederlands gaan studeren', zei mijn moeder en dat had de absolute goedkeuring van Anton van Duinkerken. Ik heb mij er aan gehouden tot en met een promotie. Prachtkerel, moedig, veel wetend en kunnend. Zijn verzameld werk (nou ja, bijna) staat in een van onze boekenkasten."