Collectie-item

zonder titel

Instelling/bron: Design Museum Den Bosch

cremekleurige schaal met bruine decoratie aan de rand Porseleinen schaal met aan zowel aan binnen- als buitenzijde een glanzend crème glazuur. Op de rand is een bruin halfmat glazuur aangebracht, dat plaatselijk van de rand vloeit. Op sommige plekken is het glazuur wat samengetrokken, waardoor de lichte klei zichtbaar wordt. De schaal is, in zijn ingetogenheid en expressie, typerend voor het oeuvre van Lucie Rie. Lucie Rie (Wenen, 1902- London, 1995) studeert keramiek bij Michael Powolny in haar geboortestad voordat ze in 1938 voor de Nazi's vlucht en zich in London vestigt. Om in haar onderhoud te voorzien vervaardigt ze enkele jaren sieraden en knopen van aardewerk. In 1946 neemt ze Hans Coper in dienst, met wie ze tot 1958 haar studio zal delen en meer dan dertig jaar zal samenwerken. Zijn keramiek is bovenal sculpturaal en abstract. Lucie Rie kiest voor gebruikskeramiek, die steevast verfijnd, modern en delicaat overkomt. Ze wordt oorspronkelijk beïnvloed door het Bauhaus, maar waagt zich met haar kenmerkende verkenningsdrang door de jaren heen steeds aan nieuwe productietechnieken en stijlen. Haar kommen en talloze vazen met een flesvorm dragen echter altijd onmiskenbaar haar eigen signatuur, vaak vol kleur en contrast en met een bijzondere textuur, die haar internationale erkenningen brengt. Beroemd zijn onder andere haar porseleinen kommen in fel geel of groen, met een bronsgouden rand. Ook is ze herkenbaar aan haar zogenaamde graffito 'gebreide' patronen die met een fijne graveernaald in de kommen werden geëtst en vervolgens werden ingevuld met pigment. Rie is zonder twijfel een van de meest toonaangevende keramisten van de 20e eeuw.