Collectie-item
Schup en schoefel, aflevering 626
Instelling/bron: Heemkundekring 'Zeeland'
In maandblad ut Rookelijzer in Zeeland verscheen jarenlang de rubriek: Schup en Schoefel. Geschreven door Albert de Groot in het dialect van Zeeland. Dit is de aflevering uit Rookelijzer 626 van 16 februari 2019.
Ingesproken door Theo Verstegen en Piet Huvenaars in de studio van L-FM in Reek. Met medewerking van Tinus Verstraten en Mari Brouwer. Vertaald in de Nederlands door Annemarie van den Broek - Ottens.
TRANSCRIPTIE:
Schup: En zoewe zing we wer un olling mond int nij-joor gekomme en un stukske miejr ok. Ut g ollemol vul te vlug denk ik, mar vur un aander duurt ut wer te lang.
Schoefel: Geduld menneke, geduld we hoeve ons eigen nie te hste.
Schup: Ik woj uurst is efkes hog van den torre bloze over ut splinternij Rookelijzer, olling in klrre. Moej man, nou ist echt olling van dizzen tijd, krek as veul aander bloajer in de buurt. Trouwes de krante hebbe al jorre alles in kleur. Wij zing de leste geworre.
Schoefel: Mar nou ist ok inens ut allermoiste. Echt iets um te bewoare vur lotter.
Schup: Da dinne ze vruuger ok m de alleruurste Rookelijzers in 1965. Sommige hebbe ze llemol nog.
Schoefel: As ge 't olling wilt leze dan hedde un olling joor noddig, zonder muuj te worre.
Schup: En nou ist lest onze John van de Laar hellemol echt pastoewr geworre van Uuje en Zellund.
Schoefel: Dan kos ut wel wer drukker worre in de kerk. Veul gen tijd, veul gen zin, veul zoewemar.
Schup; Bij un begraffenis komt wel un del volluk, mestal fumilie en buurtbewoners.
Schoefel: Nou ge ut dor over hedt, ik hurde da de leste van de Horst doewt waar gegon. Die wnden oan ut Achter Uiventje oan den durgonde weg. En wa doen ze nou met ut huis en grond?
Schup: Da zal hendig goed komme. En dor hoeve wij ons eige ok nie druk over te maken.
Schoefel: Wa ik oarig von op de Zellunds Tilleviezie waar da prins Carnaval van di joor un olling kooi boks oan haj, m scheure in de knees. Jommer, umda jan en alleman da kos zien, ok buiten zellund. Ik vein ut mar oarig.
Schup: Da is den tijd en dor kunne wij nie oan wenne, noit, denk ik. Unne prins h moeij kliejr oan.
Schoefel: Wette wor ik dees daag oan daacht? Oan Zwarte Piet en wette worum?
Schup: Hoe komde dor toch bij, um dizze tijd vant joor?
Schoefel: Nou , m Kersmis, daacht ik oan de Zwarte Kunning, wette nog. Dor hurde niemes over.
Schup: Da is woor. Mar wa denkte van PUK, MUK en MOORTJE. Ok zoiets en zoewe is er nog miejr.
Schoefel: Trouwus dieje zwarte kunning haj ok nog kameeldrijvers m donkere huid.
Schup: En as ge wijer goat, kenne we zwartwerkers, in den orlog zwart geld, zwarten handel, zwartkijkers, en ok nog zwart gat- Zwarte Zee en zwart as ge in de rouw waart.
Schoefel: Bij Sinterkls hajde ok nog Sjakzjoer en Trappedoelie en die waren ok zwart. Niks mis mee.
Schup: En wa gebeurt er kommende november en disember? Dan begint ut gezannik wer.
Schoefel: Lot ons mar overgoon nor iets anders. En wa da moet zing, da wiejt ik ok nog nie. Afwaachte wis er wa vurvelt.
Schup: Wor ware we gebliwe m de vruugere school?
Schoefel: O ja, we kwame bij Mester van Bakel, die wis alles over planten in Zellund. Hij waar uurst op Ut Uiventje gew en kwam lotter op de Jongensschool. Hij kos mootsloon in de kerk en vertelde vrijdags int leste kwartierke ut verhaal van Rooie Dries en de kermis-mallemeulen.Schup: Da gij da nog wet. En toen kwaamde zeker bij Mester van de Loewp, de leste klas. Krek toen kwamen er unnen hoewp sinaasappels vur de keinder, krek vur ut eind van den orlog. We mochte ze rond gon dle. We hajje erder nog noit sinasappels gezien, en nou inens van ut Roeie Kruis. Bij hallufrotte wier da dr afgesneeeje en ut goei stuk krigge wij. Lekker man.
Schoefel: En toen ware we van de school af gegon. Wijer liejre of gon werreke. Zoewe waar da.
Schup: En wa laas ik nou in de krant? Ge kunt ut host nie gluuwve. Ruzie, gewoon ruzie.
Schoefel: Wor heddet over? Ik snap er gen kloewte af. Ist errig of velt ut mee?
Schup: Nou , m Kersmis waar dr un zalig fest op ut Uiventje. "Oventje bij kaarslicht" geheten. En nou ston vandaag in de krant, da dr groewtw ruzie waar tusse un par mense door. Hoe ist mggeluk, vroogde ouw eige af. Vur die mense is de weg nor den hemmul nog veul te kort, die moete vanaf nou hiejl hard gon peeze um wer op de rechte weg te kunnen komme.
Schoefel: Zulle we vur heur un dikke kars oan gon steken, die 9 daag braand? Da kosse we doen!
Schup: Trouwus, hedde gezien da ze ons moei gekleurde pkskes hebbe oangedon. Da velt op!
Schoefel: En toen viel dr wa snuw, moei witte werruld, mar wel lastig vur lopers en rijers. Effe wenne.
Schup: En toen kwam de schitterende, kleurrijke, interessante, complete en dikke Carnavalskrant binnen. Wat een karwei is dat geweest EN allemaal blije mensen komde tegen. Geweldig!!!!
Schoefel: En over un par joor wonen we in un nij gemnte, m nije naam, m nije Rood, en zoewe.
Schup: Uurst nog un bitje knooije, en dan kumt ut hendig goed wor! Hou doe mar wer.