Collectie-item

Deursen 0069

Instelling/bron: Heemkundekring 'Land van Ravenstein'

Klooster Soeterbeeck te Deursen. Dit gebied staat bekend als landgoed 'Den Bogaert'. De Heer Van den Broecke koopt in 1652 het slotje te Deursen van de Jongeheer Van den Bongaerd. De naam Soeterbeeck verwijst naar Nuenen, waar pastoor Henricus Sanders in 1448 een huis stichtte voor vrouwen die wilden leven volgens de regels van de Moderne Devotie. In 1454 trad de communiteit toe tot de orde van Augustinus. De Vrede van Munster betekende een breuk in de ontwikkeling van het Nuenense klooster, dat weliswaar mocht blijven, maar gedoemd was uit te sterven, omdat niemand meer mocht inreden. Begin achttiende eeuw was de kloostergemeenschap op sterven na dood en bood alleen vertrek kansen om te overleven. Het soevereine Land van Ravenstein, waar al meer kloosterlingen uit het Staatse gebied een gastvrij onderdak hadden gekregen, bracht redding. In 1732 kochten de Augustinessen van de weduwe Van den Broeck het huis en landgoed ‘Den Bogaert’. Daar werd het jaar daarop een klooster gebouwd; van het huidige complex is het de oudste vleugel. De vertrekken, waaronder de cellen op de eerste verdieping, zijn goeddeels in de originele staat behouden. In 1906 werd de neogotische kapel aangebouwd, een creatie van architect W. van Aalst, die toen ook druk doende was met de kerk van Schaijk. Ook in 1954 vond een uitbreiding plaats: een wasserij, in de stijl van de wederopbouw. Hierin speelde zich een gedeelte van de werkzaamheden van de zusters af. De klantenkring bevond zich grotendeels buiten het klooster, zodat er geld in het laadje kon komen. In de jaren tachtig gingen de poorten van het klooster wijd open. Mensen die geestelijk tot rust wilden komen of het kloosterleven van nabij wilden meemaken, vonden een gastvrij onthaal bij de zusters. Het Studiecentrum van de Nijmeegse universiteit is in wezen een voortzetting van deze traditie. Zicht op het Lieve Vrouwenbeeld uit een Annunciatiegroep uit de 14e eeuw; Maaslands.