Collectie-item
Zonder titel (Christus figuren)
Instelling/bron: Museum Krona
Midden jaren vijftig ontwikkelde Anton Heyboer een hoogst persoonlijk beeldsysteem in de vorm van een grafisch schema. De lijnen, knooppunten, getallen en figuren symboliseren zijn visie op zijn leven en de wereld, op voor hem belangrijke onderwerpen als de relatie man - vrouw, schuld - onschuld, beschaving - natuur. Het vermogen tot lijden zag Heyboer als het scharnierpunt van zijn systeem. Zijn ervaring in een psychiatrische inrichting bracht hem tot de overtuiging dat lijden verlossing en bevrijding brengt: Verlossing en bevrijding van de kwalijke gevolgen van de opvoeding en de 'beschaving'. Heyboer voelde zich niet thuis in de normale wereld. Hij werd gedreven door een diep verlangen naar het primitieve en de onschuld van het paradijs. In zijn beeldtaal belichaamt het dier de natuur, het oorspronkelijke en primitieve. God en Maria symboliseren de universele liefde die in de plaats komt van de beperkende aardse, individuele liefde. Christus is de weg die tot inzicht en verlossing leidt. 'Ik lig met gespreide armen terneer, en ben Christus als mens', schreef Heyboer.