Deelnemers hoorden dit verhaal op de lokale radio, en de vraag was wat het woord aan het einde van het verhaal betekende. Meer informatie vind je op de website van 'n Lutske Brabants.
Het verhaal
Unne goeien dag,
Ik mót ’t nog ’s oover dè groot haushaauwe van Harrieje hebbe. Daor waar ’t netuurlijk ginne vètpot. Mar zoowès in de miste groote gezinne kos ’t ’r ook gruuwelijk gezellig zen. Ge hat gin ted um oew èige te verveele en d’r waar nog lichelijk iemes jaarig. De oudste kijnder wiere mee ingeskaakeld um de jongste op te vuuje en um ’t wèrk van de aauwers te verlichte. Èn ok al hiel ’t nie oover, de stemming waar mistenteds goewd in ’t nesje van Harrieje èn Anna’s.
Mi de vurjaorskerremis in ons dùrp kos ’t vanèiges ok nie veul lééje, mar d’r waar toch ’n bietje gespaord èn d’r wier wel iets spissjaals van dè jorlijks dùrpsfist in haus gehòld: Ze slachtte mi de kerremis unnen òllinge pòlling.