305. grjeele

305

Dit verhaal was een onderdeel van het dialectspel Bij wijze van... za'k mar zegge.

Deelnemers hoorden dit verhaal op de lokale radio, en de vraag was wat het woord aan het einde van het verhaal betekende. Meer informatie vind je op de website van 'n Lutske Brabants.

Het verhaal

Vroeger was aaremoei ’n bietje n’aanders as teegeworreg. In jeel de buurt waore de uisouwes grwoot en was ’r aaremoei. Mar de meense ielepe mekaore en de moeders waore jeel goed in ’t aon mekaore kwoope van de endjes. D’r aande stinge nwoot stil. As ’t uisouwelijk waarek gedaon was, dan wier d’r gebreeje, geaokt en genaoid da d’t ’n lieve lust was. De kinders ielepe ok al jeel jonk meej.

Nuuwe kljeere wiere gekocht op de gruui en gienge van de n’jeene n’oover nor de n’aandere, net as klompe n’en schoene. Zaat ’r ’n gat in, dan wier daor ’n lap op gezet. Da was gin schaande. Atte kljeere mar jeel en schwoon waore.

Was ’t kljeed te laank, dan wier d’r ’n zwoom in geleed. Was de broek te brjeed, dan wier ie opgouwe meej ’n paor  … grjeele.