Deelnemers hoorden dit verhaal op de lokale radio, en de vraag was wat het woord aan het einde van het verhaal betekende. Meer informatie vind je op de website van 'n Lutske Brabants.
Het verhaal
Hoi beste minse, daor zen we wir.
We han van de week ’n bijeenkomst bóns op ’t gemintehaus. Willem, een van ons beste vriende, zó daor onderskèije worren ès ‘vrijwilliger van ’t jaor’ èn dè waar heel terècht, want Willem hi al jorren ’t vuur ùit z’n sloffe geloope um minse die ’t moeilijk hebbe vort te hèlpe. Hij is unnen hèndige mins die van alle mèrte thaus is èn de dinger nog lichelijk kan oplosse. Ès de nood òn de man kùmt, kunde nerres beeter terèchte. In de zèldzaam gevalle dè Willem ’t probleem èiges nie bòs kan, wit ie alt wèl iemes te vijne die vur ’m inspringt. Ginne wonder dè Willem veul vriende hi.
Ze han ’m mi ’n smoesje nor ’t gemintehaus gehòld èn dùrrum ha Willem op gin groot geneuk gekókt. Hij zaat daor in z’nen overal. Toch zin ons vrouw: ‘Willem ziet ’r alt piekelant ùit.’