Deelnemers hoorden dit verhaal op de lokale radio, en de vraag was wat het woord aan het einde van het verhaal betekende. Meer informatie vind je op de website van 'n Lutske Brabants.
Het verhaal
Gelukkig! ’t Is aachteraf nog zat meegevalle mi Bètsies van hierneeve. Ze is getraowd mi heuren Toon. Ze hen ’n skón kiendje gekreege, ’n jungske dè groeit ès kól. Ze zen van èrremoei thaus ingetraowd, want òn ’n wunning kommen in deezen ted is ’n kriem. Mar ’t akkerdeert goewd en de grótaauwers zen d’r bij mi. ’n Geluk bij ’n ongeluk, zegge ze.
Toon werkt hard, ziede hòst noit mer in de kroeg èn paast grif nètjes op. Ze hen niks te makke, mar werke bèij kèijhard.
Toen ons moeder dè ammel deurvertelde òn ons, zin ze d’r tèinenòn ok nog bij: ‘Zoo ziede mar wir: op ’nen ééle kùrf is’t goewd vliejge.