Vallende ouders

A.F.Th. van der Heijden te gast bij Paagman. (Foto: Gerard Stolk)

A.F.Th. van der Heijden te gast bij Paagman. (Foto: Gerard Stolk)

Alle rechten voorbehouden

Het is een roman en geen geschiedschrijving of ego-document. Ook al is het autobiografisch karakter van Vallende ouders, een van de vroege werken van A.F.Th. van der Heijden volkomen onbestreden. Maar in feite doet dat niet ter zake.

Zelfs al was het geheel fictie, dan nog geeft dit boek een fantastisch beeld, niet alleen van een jeugd in het naoorlogse Brabant, maar misschien nog wel meer van de afstand die in de jaren zestig is ontstaan tussen de leefwereld van een opgroeiende generatie en die van hun ouders.

Het onderwijs – middelbaar en universitair − is daarin een kapitale factor geweest. Het heeft een maatschappelijke mobiliteit teweeggebracht die voorheen volstrekt ondenkbaar was. Wie voor een dubbeltje geboren was, kon nu plotseling wel degelijk een kwartje worden. Alleen al dat feit heeft Brabant onherkenbaar veranderd.

De romanfiguur Albert Egberts, die via het Augustinianum in Eindhoven en de universiteit van Nijmegen het arbeidersmilieu van zijn ouders in Geldrop achter zich laat, staat in elk geval model daarvoor. Nederlandse literatuur, maar tegelijk tijdsbeeld en daarom ook erfgoed van Brabant.

 

Bronnen

Van Oudheusden, J., Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014.

 

Dit artikel is een bewerking van een tekst uit J. van Oudheusden, Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014, 269.