Gilderivaliteit in Gemert

St Antonius en St Sebastianusgilde Gemert, 13 juni 1948, Lindeman/Anefo, Nationaal Archief

Het St Antonius en St Sebastianusgilde voor het Gemertse stadhuis. (Foto: Lindeman/Anefo, 13 juni 1948, Nationaal Archief)

Hans Kanters stuurde in mei 2019 zijn herinnering aan het gildeleven in Gemert naar Brabantserfgoed.nl. De episode met het rode jurkje speelde zich af rond 1937/1938. In de getuigenis zijn enkele leestekens en werkwoorden ingevoegd voor de leesbaarheid.

"Ik kom uit Gemert en we hebben hier twee gildes: groen en rood. Het St Antonius en St Sebastianusgilde en aan de andere kant het St Jorisgilde. Beide zijn familiegildes en zeker in het verleden was je groen of rood. Trouwen met iemand van het andere gilde kon dus echt niet. Dat de liefde het toch wint blijkt wel uit het verhaal van mijn opa en oma.

Opa Kanters was groen en oma, meisjesnaam De Groot, was rood. Zeker rijmt ook nog. Maar evengoed, opa was niet blij met het rode jurkje van mijn tante dat ze samen met oma had gekocht. En míjn tante heeft nooit begrepen waarom niet, tot ik in 1997, ca. 60 jaar later, lid werd van de Groene gilde. Toen viel bij haar het kwartje en begreep ze de reactie van haar vader.

Hieruit blijkt: je kan wel trouwen met een Rode maar je blijft een 'Gruune'."