Gruun geluk

Ze zaat en bietje wèg te doezele in et gruune geluk, zo noemde ze dere tèùn. Ze hagget goed, al waar dè wèlles aanders gewist.

Toen ze vur den irste keer dees hèùs binnen kwaam zaag zet gruun èn gèèl vur dôoge. Alle, mar dan ok alle deure waare gruun geschildert èn ok nòg van dè appeltjesgruun zoas van de Granny Smith. Ze zaag et nie zitte, mar dere meens zeej: “Meej en pötje vèèref komde en hil ènd.” Et wier nie êen- nie tweej, mar tich pötjes vèèref. Alles moes zon tweej- drie keer geschildert wòrre. Et waar en hil kerwaaj, mar et wier schôon. Hij ha binne alles nòr zene zin toen ie on den bèùtekaant begòs. Et gruun groejde teege de klippen omhôog. Hij heeter flink stòn zwêete vur dèt waar wèt naa is.

We dòchten et himmel vur den bakker te hèbbe tòdè zij van hier nèffe begos te maawe. Et gruun van onzen bôom viel op heur plòts èn daor waar ze nie blij meej. Ze vèègde alle blaojer bè mekaar èn swèls dèsse riep dè we onze gruune zôoj bij ons moese haawe, mieterde ze hil de boel bij ons oover de schutting.

Ik kos daor nie teege, naachte sliep ik nie, mar die van mèn zi niks. Hij vèègde gewôon alles op èn digget bèt gruun affal.

Et höske waar schôon èn we wonde der gèère, mar dur heur zuk gon verhèùze. Bekaant hamme dè gedaon, mar inêene vertròk ze zèllef.

Òch wè hammet goed èn wè zaate we fèèn in onze gruune oowaase.

Et hèùs nèffe ons wier verhuurd òn jonge mèdjes. Van die giebelgèète die zo gruun as gras waare. Ze stuudeerde in de stad zin ze. Die van mèn zaat vort meer òn den aandre kaant van de schutting. Hij di dè om et gruun op te rèùme zittie, want die mèdjes han daor gin tèèd veur. Ik ha wèl in de gaote dèttie nie wèg waar te slaon bè dè jong spul.Ik zèg teegenem ge moet en gruunpadje nie dòr lôope dè gao fout. Mar jè, diejen aawe bòk luste wèl en gruun blaojke. Ik waar vort van tèl as ene ròtte kôol bè den gruunteboer. No veul ruuzie èn nòg meer traone zèèk ok mar ònt rèùme gegaon èn alles wè van hum waar oover de muur gekiepert.

Et di zeer int begien èn nèt toen et wir en bietje ging, kwaam ie èn zeej dèttie spèèt ha. Ik zeg: “Jouwe spèèt is verstaand dè te laot komt.” Ik ha men èège lèève èn dè waar goed èn vural ak in mene gruune oowaase zit.