Getuigenissen over Moederheil

Twee Brabanders deelden in 2010 hun verhaal over de kraamkliniek Moederheil in Breda. Vanwege de gevoelige en persoonlijke aard van het onderwerp is een van de twee getuigenissen anoniem.

De getuigenissen zijn afgenomen in het kader van het project Baby's in Brabant, onderdeel van Levensloop. Dit project liep van 2009 tot 2012 en ging over geboorte, ongeplande zwangerschap, ongewenste kinderloosheid en zuigelingensterfte in Brabant.

Getuigenis van Pascale van der Weg
"Ik ben geboren in Moederheil (een kraamkliniek voor ongehuwde moeders) in 1964. Mijn moeder heeft mij dit nooit verteld; ik heb het gehoord van een tante. De nonnen hebben toen ik geboren was op mijn moeder ingepraat om mij maar vooral af te staan, want een alleenstaande ongehuwde moeder kon toch nooit voor 'n kind zorgen. Ze heeft hier niet naar geluisterd en heeft mij meegenomen. Ze heeft het daarna niet gemakkelijk gehad, op verschillende fronten. Ik ben tot op de dag van vandaag erg dankbaar dat ze mij gehouden heeft. Ik houd heel erg veel van haar."

Anonieme getuigenis
"In 1941 ben ik geboren in Moederheil, en heb daar ruim 3 jaar doorgebracht. Mijn moeder mocht nadat bekend werd dat zij zwanger was niet meer van haar ouders thuis komen. Hierdoor is zij in Breda terecht gekomen. Heeft bij een in die tijd ruimdenkend gezin een baan gevonden en gekregen, met kost en inwoning. En is toen het zo ver was in Moederheil bevallen. Zover ik weet is er nadat zij te kennen heeft gegeven mij absoluut niet te willen afstaan geen druk uitgeoefend om dit wel te moeten doen. Dit zijn voor haar geen gemakkelijke jaren geweest. Met haar baan van meer dan 48 uur per week verdiende zij ƒ 22,50 per maand. Hiervan moest zij ƒ 15 per maand aan Moederheil betalen, voor mijn verblijf daar. En al haar weinige vrije tijd ook aanwezig moest zijn om in de verzorging bij te dragen. Ongehuwde moeders in die tijd, die er voor mochten kiezen het kindje te houden (wat natuurlijk het allerbeste was) gingen een zeer zware en onzekere toekomst te gemoed. En moesten veel onbegrip vanuit de buitenwereld over zich heen laten komen. Zoals mijn moeder zullen er vele geweest zijn, met onbeschrijfbare problemen. Maar na regen komt zonneschijn. Helaas niet voor de Moeders die gedwongen werden anoniem hun kindje af te staan. Zij zullen hun leven lang dit gemis met zich mee moeten dragen."

Deze getuigenissen hoort bij het project Baby's in Brabant en is onderdeel van het thema Levensloop.